راه اندازی شبکه

راه اندازی شبکه : پس از آشنایی با شبکه و کاربرد و مزایای برپایی آن در یک سازمان ، اینک نوبت به بررسی شرایط و مراحل راه اندازی این سامانه می رسد . به خوبی می دانیم که برای انجام هر کار اصولی که با هدف بازدهی بلند مدت آغاز می شود ، داشتن طرح و هدف از اصلی ترین پیشنیازهای کار بوده و فقدان آن به معنای عدم فرجام مطلوب کار یا بی اهمیت بودن این روند نزد کارفرمایان می باشد . به عنوان مثال در یک پروژه عمرانی هیچگاه نمی بینیم که ابتدا مصالح وارد سایت شده و سپس مهندس یا معمار آن تصمیم بگیرد که چه باید بکند ! این در حالیست که چنانچه این بنا سازه ای با کاربری موقتی بوده یا عملاً بهره وری آن مهم نباشد شاید چنین اتفاقی نیز روی دهد .

این مثال از این روی بیان شد تا تأکید کنیم که در اداره یا شرکت هایی که هیئت مدیره در پی انجام اصولی امور کلان خود بوده و خواهان  بیشترین بازدهی با صرف کمترین هزینه ها هستند ، سپردن امری تخصصی به کارگزاری متخصص سبب می شود تا با اعمال سیستمی بر پایه علم و تجربه ، تا سال ها پس از اتخاذ این تصمیم نتایج درخشان و ثمرات پربار آن ، همچنان نمایان باشد .

این در حالیست که در مواردی همین افراد با سپردن کار به مجموعه ای خارج از چارچوب کارمندان خود (برون سپاری به جای اتکاء به توانایی مسئولین IT خود) علاوه بر اینکه این وظیفه خطیر را بر روی دوش فردی با مهارت های محدود نمی گذارند ، می توانند از هزینه های استخدام نیروهایی که در ایامی از سال حضورشان غیر ضروری بوده نیز اجتناب کرده و از سویی دیگر این فرصت را به وجود آورند که در صورت بروز نارسایی هایی احتمالی ، به جای طرف بودن با کارمندانی که ممکن است فعالیت هایشان ضمانت اجرایی قابل توجهی نداشته یا و حتی توان جبران خسارت های قریب الوقوع را نداشته باشند ، با مجموعه ای رو در رو باشند که در طی قراردادی رسمی مکلّف به رفع مشکل و بازگرداندن شرایط به حالت عادی خود می باشد ؛ ناگفته نماند که در چنین شرایطی ، یک مجموعه متعهد مانند فاواجم رسیدگی های دوره ای و وارسی های فنی را به عنوان یکی از اصول ثابت و بندهای عقد قرارداد و راه اندازی شبکه مشتریان خود در نظر دارد .

در راه اندازی شبکه می توان نیاز سنجی را به عنوان قدم اول کار معرفی کرد . در این مرحله ، کارشناسان فاواجم با مراجعه حضوری به محل برپایی سامانه مذکور ، علاوه بر تحقیق و تفحص حول موضوع فعالیت و شرح اقدامات مجموعه میزبان ، علاوه بر اینکه برآورد می نمایند که چه نوع زیر ساخت فنی و تجهیزاتی برای این مجموعه مناسب است ، هزینه ، مدت زمان اتمام کار و نارسایی های احتمالی ناشی از ساختار خود بنا را نیز تخمین زده و به کارفرما عرضه می دارند .

طبیعیست که چنانچه در مرحله قبل مشکل غیرقابل پیش بینی و دردسرسازی به وجود نیاید ، این نقشه ها در اسرع وقت عملی شده و طرح های مهندسین فاواجم به منصه ظهور می رسد . با اتمام پروژه ، ما خود را موظف می دانیم که نظارت و پشتیبانیمان از کارفرما را قطع نکرده و عملاً همکاری ما با مشتریانمان از این نقطه شروع می شود ، یعنی جایی که راه اندازی شبکه به بار نشسته و کاربران این پدیده پتانسیل بالایی برای درگیری با مشکلات ناآشنا و جدید را دارند .

به صورت کلی نصب و راه اندازی کردن شبکه های کامپیوتری شامل مراحلی است که باید یک به یک به صورت پشت سر هم و هر کدام با دقت و ظرافت تمام انجام گیرد. اولین مرحله از راه اندازی شبکه  نیازسنجی های لازم قبل از شروع کار می باشد. در واقع باید گفت که از نظر ما فرآیند نصب و راه اندازی کردن شبکه های کامپیوتری انجام نمی شود مگر آنکه قبل از آن کارشناسان زبده و خبره ای که تجربه بالایی در امر راه اندازی کردن شبکه های مختلف داشته اند نیازسنجی های اولیه شبکه مورد نظر را انجام داده باشند و گزارش اولیه ای از وضعیت موجود و نیازهای پیش رو که طبق استانداردهای بین المللی سنجیده شده اند به کارفرما ارائه کرده باشند. پس از این کار و تایید گزارش کارشناسان توسط سازمانی که کارفرمای پروژه است ، تیم راه اندازی شبکه با استناد به گزارش موجود کار را آغاز می کند.

در مرحله دوم لازم است که تیم راه اندازی اقدام به تحلیل راهکار های موجود و ارائه ایده های مختلف برای انتخاب چگونگی انجام فرایند راه اندازی کند. این بدان معنی است که پس از مرحله نیاز سنجی و ارائه گزارشات مورد نیاز تیم راه اندازی باید شروع به طراحی شبکه کند. از نظر کارشناسان تیم فاواجم طراحی یک شبکه زمانی به نحو احسن انجام می گیرد که نیازسنجی شبکه به صورت کامل و دقیق انجام گرفته باشد و همچنین راهکارهای ارائه شده و ایده های پیشنهادی باعث ایجاد اختلال در کار سازمان یا شرکت کارفرما نشود.

پیگیری مستمر در امر راه اندازی کردن شبکه یکی از وظایف شرکت های خدمات شبکه است که از همان مرحله نخست تا آخرین لحظه باید به طور مداوم انجام گیرد. این کار به این معناست که قسمتی از تیم راه اندازی شبکه به نام واحد مراقبت از مشتریان از اولین لحظه شروع کار در کنار کارفرما خواهد بود تا زمانی که تمامی موارد ذکر شده در قرارداد به صورت کامل و درست اجرا گردد تا جایی که کارفرما احساس کند که هیچ ضعفی در شبکه ایجاد شده وجود ندارد و تمام نیاز های مورد نظر او کاملاً درست انجام گردیده است.

پس از انجام کار و پایان مراحلی که در بالا ذکر شد تیم راه اندازی موظف به ارائه گزارش پایانی به کارفرما است. در این گزارش به صورت کامل نحوه انجام کار و نتایج گرفته شده شرح داده می شود و در نهایت شبکه به صورت عملی در اختیار کارفرما قرار می گیرد.

قبل از راه اندازی شبکه نکات مهمی وجود دارند که باید به آنها توجه بسیاری شود زیرا دقت نشدن به هر کدام از این نکات می تواند باعث بروز مشکلات مختلف در آینده شبکه شود. در ادامه به بررسی نکته های مهمی که قبل از راه اندازی شبکه باید مورد توجه قرار گیرند می پردازیم .

می توان گفت که اندازه سازمان یکی از ویژگی هاییست است که برای راه انداختن یک شبکه مناسب باید قبل از هر اقدامی به آن توجه کرد. اندازه سازمان در واقع نشانگر این مطلب است که چند سیستم مختلف به شبکه متصل خواهند بود؛ این موضوع به طراح شبکه نشان می دهد که حداقل و حداکثر چند پریز ورودی و خروجی باید برای سیستم ها و کلاینت های شبکه تعبیه شود و این امر می تواند علاوه بر منظم کردن شبکه و پیشروی طراحی آن با برنامه ریزی درست باعث کاهش هزینه کارفرما نیز گردد.

از دیگر موارد مهم و با اهمیت در راه انداختن یک شبکه برآورد سطح امنیت آن است؛ در واقع فرآهم آوردن بستری مناسب برای کاربران که به همراه نرم افزار ها و گاهی سخت افزارهای امنیتی معتبر نسبت به امن بودن شبکه به کاربران و کارفرما اطمینان دهد از موارد ضروری است که باید قبل از برپایی یک شبکه به آن پرداخته شود و پیش بینی های لازم در آن اعمال گردد.

از جمله دیگر مسائلی که قبل از راه اندازی شبکه باید به آن اهمیت داده شده و در نظر گرفته شود نوع فعالیت سازمانی است که شبکه قرار است برای آن سازمان راه انداخته شود. در واقع ماهیت کاری آن اداره ، شرکت یا سازمان می تواند باعث شود در موارد و نکات خاصی در طراحی شبکه مورد نظر اضافه و یا کم شود و به همین دلیل توجه به این مورد علاوه بر ایجاد نظم بیشتر در شبکه می تواند باعث کاهش هزینه های پرداختی کارفرما نیز بشود.

از مواردی که اهمیت بسیاری نسبت به موضوعات دیگر دارد بودجه کارفرما است. به همین خاطر پیش از هر گونه اقدامی و حتی پیش از طراحی باید در جلسه ای با کارفرما موضوع بودجه مطرح گردد و حداقل و حداکثر هزینه هایی که او متقبل خواهد شد اعلام شود تا طراح بتواند بر اساس آن بودجه و دیگر مواردی که گفته شد مناسب ترین طراحی شبکه ممکن را انجام دهد. ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که بودجه بسیار کم نمی تواند شبکه مناسب و بی نقصی به شما ارائه کند و از سوی دیگر بودجه هنگفت هم ممکن است در برخی شرایط نیاز نباشد و در واقع خرج اضافی تلقی گردد.

 

راه اندازی شبکه کوچک خانگی

در ادامه قصد داریم تا مراحل مختلف راه اندازی یک شبکه کوچک خانگی را بررسی کنیم . احتمالاً برای شما نیز پیش آمده است که با داشتن بیش از یک کامپیوتر در منزل به این فکر افتاده باشید که با متصل کردن آنها به یکدیگر اقدام به ایجاد یک شبکه کامپیوتری کوچک نمایید. این کار می تواند دلایل مختلفی داشته باشد ؛ به عنوان مثال شاید قصد داشته باشید تا چاپگر خود را برای همه سیستم هایی که دارید به اشتراک بگذارید تا همه آنها بتوانند مستقیماً از پرینتر استفاده نمایند ؛ در مواقعی ممکن است قصد داشته باشید اینترنتی که تنها به یک سیستم متصل شده است را برای کامپیوترهای دیگر نیز قابل دسترس کنید. همچنین دسترسی آسان از همه سیستم ها به فایل ها ، اسناد ، عکس ها و آهنگ هایتان نیز می تواند از دلایلی باشد که باعث شود به فکر ایجاد یک شبکه کامپیوتری کوچک در بین چند کامپیوتر موجود در منزل خود باشید. اگر بخواهیم دلایل راه اندازی شبکه را نام ببریم می توانیم به موارد مختلفی اشاره کنیم اما علاوه بر دلایلی که ذکر شد موارد دیگری همچون انجام بازی هایی که نیاز به چند بازیکن دارند (مولتی پلیری) و یا استفاده ازخروجی تجهیزاتی مانند وب کم یا DVD Player نیز وجود دارد .

در ادامه این مطلب تلاش می کنیم تا روش های مختلف اتصال کامپیوترها به هم را بررسی کنیم و تنظیمات دستی اولیه ای که برای استفاده از حداقل مزایای شبکه های کامپیوتری وجود دارد را آموزش دهیم. ابتدا به روش های مختلف اتصال کامپیوترها می پردازیم ؛ روش های مختلفی برای اتصال فیزیکی کامپیوترهایی که در یک اتاق و یا در فاصله ای نزدیک به هم قرار دارند وجود دارد. به عنوان مثال اولین روشی که این روزها در حوزه راه اندازی شبکه بسیار متداول شده است سیم کشی دیتا به روش توکار است که در زمان ساخته شدن ساختمان انجام می گیرد. در این روش نقشه کشی و سیم کشی کابل های دیتا دقیقاً مشابه با نقشه کشی و سیم کشی برق ساختمان انجام می گیرد و سیم ها از طریق لوله های مخصوصی که در داخل دیوار ها قرار می گیرند فاصله بین پورت های شبکه ( پریز های شبکه تعبیه شده بر روی دیوار ها ) را طی می کنند. در انتهای مسیر کابل پریزهای توکاری مانند پریزهای برق بر روی دیوار تعبیه می شوند که درگاه شبکه هستند و کامپیوترهای مختلف تنها با استفاده از یک سیم شبکه کوتاه می توانند با وصل شدن به پریز مذکور به شبکه کامپیوتری ایجاد شده در آن ساختمان متصل شوند.

راه اندازی شبکه های وایرلس

از دیگر روش های اتصال کامپیوتر ها به شبکه های اطراف می توان به استفاده از فناوری بی سیم یا همان وایرلس که این روزها از طرفداران زیادی پیدا کرده است اشاره کرد. همچنین در روش هایی دیگر از مسیر های سیم کشی برق داخل ساختمان و یا مسیرهای سیم کشی تلفن داخل ساختمان نیز برای ایجاد شبکه استفاده می کنند.
هر کدام از روش هایی که برای راه اندازی شبکه ذکر شد دارای مزایا و معایب منحصر به فردی هستند. برای اینکه بخواهید پرینتر خود را در یک شبکه به اشتراک بگذارید و یا اینترنت را برای دیگر سیستم ها شیر کنید تفاوتی در روشی که انتخاب می کنید وجود ندارد و شما با هرکدام از روش های فوق الذکر می توانید این کار را انجام دهید اما کامپیوترها باید به نحو صحیحی تنظیم و آماده این کار باشند. حال قصد داریم تا در ادامه نحوه به اشتراک گذاری منابع را در دو ویندوز ایکس پی و ۹۸ مورد بحث قرار دهیم و لازم است ذکر کنیم که در دیگر ویندوزهای دیگر نیز مفاهیم اصلی تغییری نخواهند داشت.
برای شروع راه اندازی یک شبکه در منزلتان باید ابتدا سه کار را انجام دهید. انتخاب فناوری مطلوب و مناسب برای ایجاد شبکه اولین قدم در این راه است که در مورد شبکه های خانگی می توان گفت که اترنت بهترین و استاندارد ترین آنها است. در ادامه کار و در قدم دوم خرید و نصب سخت افزار مطلوب و مناسب مهمترین کار است و اصلی ترین آنها نیز یک عدد هاب سوئیچ و تعدادی کارت شبکه برای هر کدام از کامپیوتر ها می باشد.
سومین قدم برای شروع راه اندازی شبکه آماده کردن و تنظیم سیستم هاست به شکلیست که بتوانند هم دیگر را پیدا کرده و با دیگری ارتباط برقرار کنند. در واقع می توان گفت که سومین قدم از مراحل دیگر مهم تر است. قسمتی به نام Network Setup Wizard در تنظیمات شبکه ویندوز XP وجود دارد که این تنظیمات را برای شما انجام می دهد. در این میان لازم به ذکر است که عموماً متخصصان شبکه باید این کار را برای شما انجام دهند و قطعاً مبلغی نیز از شما دریافت می کنند و در قبال آن کارهایی مانند اسم گذاری برای کامپیوتر ها ، اشتراک گذاری چاپگر ها و اتصالات اینترنتی را برایتان انجام می دهند؛ اما اگر خودتان قصد انجام این کار را دارید باید به این موضوع واقف باشید که تثبیت هر تغییری ممکن است دردسری را به وجود آورد که راه غلبه بر آن را ندانید ، در نتیجه در کنار عدم دخالت در امور و زیر گروه هایی با آن ها آشنا نیستید از نظرات کارشناسانه یک متخصص بهره مند شوید .

رفع مشکل توسط کاربران

در مجموع دانستن اطلاعاتی در مورد شبکه به خصوص برای افرادی که با آن کار می کنند مزیتی برای ایشان محسوب می شود زیرا می توانند در صورت لزوم و در مواقع ضروری دست به کار شده و خودشان ایراداتی در سطوح ابتدایی اما با وسعت زیاد را برطرف نمایند.

به طور کلی مجموعه کارهای مشخصی برای اینکه بتوان یک شبکه از کار افتاده را دوباره زنده کرد وجود دارد که شامل کارهایی مانند نام گذاری کامپیوتر ها ، اشتراک گذاری فایل های مختلف ، انجام تنظیمات سکوریتی یا امنیتی ، وارد کردن آدرس آی پی ، شیر کردن یا به اشتراک گذاشتن پرینتر و همچنین اشتراک گذاری کانکشن یا اتصال اینترنت می باشد که در ادامه به بررسی هر کدام از این موارد که به منظور راه اندازی شبکه انجام می شود می پردازیم.

اولین کاری که می توان در این زمینه انجام داد این است که پس از آنکه سخت افزارهای لازم برای ایجاد یک شبکه نصب گردید و آماده به کار شد باید کارهای نرم افزاری آن نیز انجام گیرد.

نام گذاری کامپیوتر ها

ابتدایی ترین قدم برای این کار نام گذاری کامپیوتر ها است. شما باید برای هر کدام از سیستم هایی که به شبکه متصل هستند یک نام منحصر به فرد ایجاد کنید؛ البته نام گروه کاری یا همان WORK GROUP نیز اهمیت دارد و این فیلد باید در تمام کامپیوترهای متصل به شبکه همنام باشد زیرا تمام این کامپیوترها در یک گروه کاری قرار دارند.

در اینجا ما به نحوه نامگذاری کامپیوتر ها در ویندوز ایکس پی می پردازیم اما ساختار کلی کار در تمام ویندوز ها به یک شکل خواهد بود. در ادامه مجموعه فعالیت هایی که برای راه اندازی شبکه انجام می دهید ابتدا باید به پنجره کنترل پنل control panel وارد شوید و بر روی آیکون سیستم کلیک نمایید.

این آیکون زمانی نشان داده می شود که حالت نمایش آیکون ها به شکل کلاسیک باشد و اگر در کامپیوتر مورد نظر آیکون ها به این حالت نیستند بر روی لینک Classic new کلیک کنید تا آیکون سیستم را مشاهده فرمایید.

در ادامه یک کادر محاوره ظاهر می شود که شما باید در آن صفحه Computer name را انتخاب کنید. خواهید دید که کامپیوتر یک نام که احتمالاً به شکل مخلوطی از حروف و اعداد است دارد ؛ با کلیک بر روی گزینه change کادر دیگری باز می شود که می توانید نام کامپیوتر را تغییر داده و به نام دلخواه خود ثبت کنید؛ همچنین می توانید در همین جا نام گروه کاری کامپیوتر را نیز ثبت کنید.

 

در ادامه در کادر اول که نام کامپیوتر است اسمی را تایپ کنید که قصد دارید این کامپیوتر در شبکه به آن نام شناخته شود. در راه اندازی شبکه هایی که تعداد زیادی کامپیوتر دارند بهتر است از نام های یکسان که به همراه شماره های مختلف است استفاده کنید. شما نمی توانید دو کامپیوتر در یک شبکه را با یک نام معرفی کنید؛ بنابراین بهتر است از نام هایی مانند PC1 و PC2 و از این دست موارد استفاده کنید. این موضوع کاملاً سلیقه ای است اما بهتر است نامگذاری ها به شکلی باشد که در آینده با یک نگاه ساده و سریع به شبکه بتوان هر کامپیوتر را تشخیص داد.

در کادر بعدی که به صورت پیش فرض عنوان Work Group در آن درج شده است باید نام گروه کاری خود را بنویسید. این نام می تواند عباراتی مانند My Home ، My Company ، نام شرکت شما و یا هر چیز دیگری باشد. تنها نکته ای که باید به آن دقت نمایید این است که بر خلاف کادر قبلی که باید نام های متفاوتی برای هر کامپیوتر در نظر می گرفتید ، هر عبارتی که در این کادر قرار دادید باید در کامپیوترهای دیگر هم به همین شکل وارد شود. در واقع این نام گروه کاری است که چند کامپیوتر در آن به هم متصل هستند. حال اگر نام گروه کاری یکی از کامپیوتر ها متفاوت باشد قطعاً نمی تواند وارد گروه کاری شما شود. این کار با کلیک کردن بر روی کلید ok به پایان می رسد و احتمالاً سیستم از شما می پرسد که آیا مایل به ری استارت کردن کامپیوتر هستید ؟ در این هنگام بهتر است که این کار را انجام دهید تا سیستم بتواند تنظیمات جدید خود را به خوبی مستقر کند.

همانطور که ملاحظه کردید ما در اینجا نحوه تنظیمات راه اندازی شبکه در ویندوز ایکس پی را بیان نمودیم اما در تمام ویندوز ها با نسخه های مختلف کلیت کار به یک شکل است. به عنوان مثال در ویندوز ۹۸ برای رسیدن به مرحله تنظیمات باید بر روی آیکون Network Neighborhood در روی دسکتاپ کلیک راست کرده و وارد properties آن شوید و سپس در انتها به صفحه identification رفته و نام کامپیوتر و نام گروه کاری را مطابق مطلبی که گفتیم وارد کنید. پس از اینکه تنظیمات گفته شده را در همه کامپیوترها انجام دادید و برای تک تک آن ها اسم خاصی تعیین کردید نوبت به وارد کردن آی پی می رسد.

جهت دریافت مشاوره رایگان و کسب اطلاعات بیشتر با شرکت فاواجم تماس حاصل فرمایید .

 ۲۲۸۴۸۰۴۱ ۰۲۱